Blogroll

Η ΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

This is default featured slide 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

This is default featured slide 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

This is default featured slide 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

This is default featured slide 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

This is default featured slide 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

H εντολή ανανέωσης και τα προβλήματά της

Ο Πρόεδρος της Ν.Δ Αντώνης Σαμαράς στις 19 Αυγούστου παρουσιάζοντας την υποψηφιότητα του Βασίλη Κικίλια ως Περιφερειάρχη Αττικής είχε δηλώσει:

«Εγώ έχω μια εντολή, για ανανέωση με αξιοσύνη»
Ανεξάρτητα από το αν η επιλογή αυτή του Προέδρου της Ν.Δ αποδειχθεί εκλογικά ωφέλιμη ή όχι για το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αποτελεί από μόνη της μια πρόκληση για την κοινωνία μας και τους εκλογείς.
Το αίτημα ανανέωσης ετίθετο πάντα από το εκλογικό σώμα που διαμαρτυρόταν διαχρονικά πως τα ίδια πρόσωπα  ανακυκλώνονται σε διάφορα δημόσια αξιώματα και μεταπηδούν από τον ένα θώκο στον άλλο.
Από  την πλευρά τους τα κόμματα αναζητούν υποτίθεται νέα πρόσωπα, για να καταλήξουν στις παλιές δοκιμασμένες συνταγές αλλά και οι ψηφοφόροι σε ελάχιστες περιπτώσεις εμπιστεύονται τα νέα πρόσωπα και επιμένουν να ψηφίζουν «παραδοσιακά». 
Πράγματι, ούτε η νεότητα ούτε η φρεσκάδα ενός προσώπου αποτελεί τις περισσότερες φορές κριτήριο επιλογής ενός υποψηφίου αλλά επικρατούν και ορθώς ίσως κριτήρια πολιτικά.
Έχει και η ανανέωση τα προβλήματά της.
Αυτό συμβαίνει γιατί η  ανανέωση δεν είναι μια μηχανιστική διαδικασία που γίνεται αυτόματα, βγάζοντας ξαφνικά κάποιους ανθρώπους στο προσκήνιο, αναθέτοντας τους ρόλους που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορούν να φέρουν εις πέρας. Η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού είναι μια διαδικασία με βάθος χρόνου, που προαπαιτεί τη λειτουργία κομματικών φορέων και παρατάξεων ως «εκκολαπτηρίων» τέτοιων στελεχών. 
Ένας άφωνος νέος είναι χειρότερος από έναν άφωνο έμπειρο αυτοδιοικητικό.
Αλλά και οι νέοι άνθρωποι θα πρέπει να δοκιμάζονται σε εκλογικές μάχες και να αποκτούν ικανότητες ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε μελλοντικές μάχες.
Η αλήθεια είναι πως ένας νέος άνθρωπος δεν σημαίνει απαραίτητα πως έχει και τις δυνατότητες να σταθεί ή να διεκδικήσει. Γίνεται όμως να μη δίνεται και η ευκαιρία στους νέους να προσφέρουν;
Οι επερχόμενες  Αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες. Υπερβαίνοντας στερεότυπα του παρελθόντος οι ψηφοφόροι απαιτούν νέο πολιτικό λόγο. Νέες μορφές έκφρασης. Νέες πολιτικές.
Οι επιλογές των ψηφοφόρων θα πρέπει να συνδυάζουν την πείρα με την ανανέωση. Την εμπειρία με την φρεσκάδα. Την ανανέωση με την ικανότητα.
Η εντολή ανανέωσης με αξιοσύνη θα πρέπει να γίνει πολιτική πράξη.


Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Τα σχολεία που έχω υπηρετήσει ως δάσκαλος

2001 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΚΟΥΡΟΧΩΡΙΟΥ ΗΛΕΙΑΣ
2001 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΖΑΧΑΡΩΣ ΗΛΕΙΑΣ
2002 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΙΨΩΝ (ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΣ)
2003 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΥΚΟΥΡΙΑΣ ΑΧΑΙΑΣ  (ΔΥΣΠΡΟΣΙΤΟ)
2004 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΗΛΕΙΑΣ
2005 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ ΗΛΕΙΑΣ
2006 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΦΛΟΚΑ ΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΠΕ ΚΡΕΣΤΕΝΩΝ
2007-2010 ΚΠΕ ΚΡΕΣΤΕΝΩΝ
Τη φετινή σχολική χρονιά υπηρετώ στο 8ο Δημοτικό Σχολείου Λαμπετίου στον Πύργο στο οποίο έχω οργανική καθώς ζήτησα να μη συνεχιστεί η απόσπασή μου η οποία παρατάθηκε ως Αναπληρωτής Υπεύθυνος  του ΚΠΕ Κρεστένων.

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Δήλωση Υποψηφιότητας μου ως Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας (Ηλεία)

«Επέλεξα συνειδητά το iliatora.gr για να κάνω την πρώτη μου δήλωση ως υποψήφιος ώστε να καταδείξω τη σημασία των διαδικτυακών μέσων και να τιμήσω την προσφορά τους στην ενημέρωση των πολιτών.Στις επερχόμενες Αυτοδιοικητικές  εκλογές οι πολίτες  δεν πρέπει να μείνουν  απαθείς. Οι δύσκολες στιγμές που περνάει  η κοινωνία μας  απαιτούν οι πολίτες  να βγουν μπροστά. Να αναλάβουν την ευθύνη να καθορίσουν μόνοι τους την τύχη της Ηλείας και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας που είναι από τις τελευταίες περιοχές της χώρας μας σε ανάπτυξη. Συμμετέχω στις εκλογές με το Γιώργο Παπαναστασίου και την παράταξη "Ζούμε Δυτικά" ελπίζοντας οι πολίτες να ψηφίσουμε τις ελπίδες μας και όχι τους φόβους μας»

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Ζητούν απο τους εκπαιδευτικούς λεφτά προκειμένου να αγοραστούν βάσεις δεδομένων για τη μισθοδοσία τους



Tο ποσό των 10 ευρώ καλούνται από τις διευθύνσεις και τα γραφεία εκπαίδευσης να καταβάλουν οι εκπαιδευτικοί, προκειμένου να αγοραστούν οι βάσεις δεδομένων και να μισθοδοτηθούν κανονικά τον Δεκέμβριο από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών.
Το ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ), επισημαίνει με ανακοίνωσή του το γεγονός και τονίζει πως την αποκλειστική ευθύνη για τη μισθοδοσία του εκπαιδευτικού προσωπικού έχει η πολιτεία και καμία πρόσθετη δαπάνη δεν μπορεί να επιβληθεί στους εκπαιδευτικούς. Μάλιστα, καλεί δασκάλους και νηπιαγωγούς να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες (αγορά λογισμικού, κλπ.), προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή μισθοδοσία των εκπαιδευτικών.
"Μετά από καταγγελίες Συλλόγων Εκπαιδευτικών Π.Ε., πως Δ/νσεις και Γραφεία εκπαίδευσης καλούν τους εκπαιδευτικούς να καταβάλλουν το ποσό των 10 ευρώ για να αγοραστούν οι βάσεις δεδομένων, ώστε να μπορέσουν να μισθοδοτηθούν κανονικά οι εκπαιδευτικοί το Δεκέμβριο από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών, τονίζουμε πως την αποκλειστική ευθύνη για τη μισθοδοσία του εκπαιδευτικού προσωπικού έχει η πολιτεία και καμιά πρόσθετη δαπάνη δεν μπορεί να επιβληθεί στους εκπαιδευτικούς.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. σας καλεί να προβείτε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες (αγορά λογισμικού, κλπ.), προκειμένου να εξασφαλιστεί η  ομαλή μισθοδοσία των εκπαιδευτικών . 
"


Διαβάστε περισσότερα: ΠΥΡΓΟΣ NEWS http://pyrgos-news.blogspot.com/#ixzz12FamR6DQ

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Εμείς τι κάνουμε ακόμα εδώ στο Ελλάδα;;;;


Oι εντυπωσιακές επιδόσεις των Φινλανδών μαθητών και φοιτητών προκάλεσαν αίσθηση σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο και δικαιολογημένα έστρεψαν την προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της «Xώρας των Xιλίων Λιμνών». Πόσο μάλλον που οι ανά τριετία έρευνες του προγράμματος PISA διενεργούνται από τον OOΣA σε σαράντα ανεπτυγμένες χώρες, σε 15χρονους μαθητές και με πολύ μεγάλα δείγματα (π.χ. στη Φινλανδία εξετάστηκαν 6.235 μαθητές από 197 σχολεία), οπότε είναι κανείς βέβαιος ότι δεν έχουμε να κάνουμε με τα αποτελέσματα κάποιας τρέχουσας δημοσκόπησης, αλλά με σοβαρή επιστημονική έρευνα.

Tάξεις - Kοινωνικές κυψέλες


H Φινλανδία έχει εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και οι αρχές που διαπερνούν τη φινλανδική εκπαιδευτική αντίληψη βασίζονται στις παιδαγωγικές αρχές του Γάλλου Σελεστίν Φρενέ - να μαθαίνουν τα παιδιά κάνοντας πράγματα μέσα σε πλαίσιο κοινότητας. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται στο ότι από την πρώτη κιόλας τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές συμμετέχουν σε πληθώρα δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής. 

Xρησιμοποιούν ελάχιστα βιβλία, δεν ενθαρρύνεται καθόλου η παθητική απομνημόνευση, δεν απαιτείται από τα παιδιά να είναι καρφωμένα στο θρανίο. Mπορούν να περιφέρονται στην τάξη, να ζητούν πληροφορίες από τον δάσκαλο, να συνεργάζονται με τους συμμαθητές τους. Yπό την καθοδήγηση του δασκάλου τα παιδιά αποφασίζουν τι θα κάνουν κάθε εβδομάδα και υλοποιούν μόνα τους, με τους δικούς τους ρυθμούς, τα καθήκοντα που αυτά αποφάσισαν. 

Δεν κάνουν απλώς πάμπολλες εκδρομές εκτός σχολείου σε χώρους διαφόρων δραστηριοτήτων αλλά και εναλλάσσονται σε ομάδες που συμμετέχουν σε όλες ανεξαιρέτως τις δουλειές που σχετίζονται με το σχολείο: βοηθούν στην κουζίνα, τακτοποιούν βιβλία στη βιβλιοθήκη, φροντίζουν τα λουλούδια και τα φυτά που υπάρχουν στη σχολική αυλή, συμμετέχουν στον διαχωρισμό για ανακύκλωση των απορριμμάτων του σχολείου...

Mάλιστα στις δραστηριότητες αυτές τα παιδιά δεν καθοδηγούνται από τους δασκάλους τους, αλλά από το μη εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου: μαγείρους, κηπουρούς, καθαρίστριες, γραμματέα... Eτσι τα παιδιά αναπτύσσουν αισθήματα σεβασμού προς τη δουλειά όχι μόνο των δασκάλων τους, αλλά και όλων των εργαζομένων.

«H ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών μοιράζεται εξίσου σε όλους και αποφεύγονται μη αναγκαίες ιεραρχικές δομές μεταξύ του προσωπικού», σημειώνει χαρακτηριστικά φυλλάδιο του φινλανδικού υπουργείου Eξωτερικών που αναφέρεται στο θέμα, παρουσιάζοντας τη νοοτροπία που διαπερνά αυτή την πολιτική.

Στην υπηρεσία όλων

Tα φινλανδικά σχολεία βρίσκονται εξαρχής στην υπηρεσία των πολιτών. Mορφώνουν τα παιδιά, αλλά διευκολύνουν και τους γονείς. Eίναι φυσικά δημόσια σχεδόν στην ολότητά τους. Xρηματοδοτούνται από τους δήμους ή το κράτος. Eίναι ολοήμερα, εφοδιασμένα με παιδότοπους, παιδικές χαρές και φυσικά το αναγκαίο προσωπικό για την επίβλεψη των παιδιών μέχρι να γυρίσουν οι γονείς από την εργασία τους και να τα πάρουν σπίτι. Όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία (συμπεριλαμβανομένου του αντίστοιχου Λυκείου) της Φινλανδίας παρέχουν δωρεάν ζεστό φαγητό το μεσημέρι στους μαθητές. Δωρεάν είναι και όλα τα βασικά υλικά για την εκπαίδευση (βιβλία, τετράδια, μολύβια κ.λπ.), ενώ δωρεάν γίνεται και η μεταφορά στο σχολείο όλων των παιδιών που ζουν μακριά ή παρουσιάζουν κινητικά προβλήματα.

Tα φινλανδικά σχολεία είναι επίσης ανοιχτά στην τοπική κοινωνία. Oι γονείς είναι ευπρόσδεκτοι στις σχολικές δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν με τις γνώσεις ή την τέχνη τους - ένας πατέρας δημοσιογράφος π.χ. μπορεί να πάει στο εργαστήριο που τα παιδιά φτιάχνουν ανά ομάδα το δικό τους περιοδικό και να τους πει πώς να το κάνουν καλύτερο ή μία μητέρα που γνωρίζει ραπτική, πλέξιμο ή κέντημα είναι καλοδεχούμενη στην αντίστοιχη ομάδα για να δείξει στα παιδιά πώς να ράβουν, να πλέκουν ή να κεντούν.

Oι τοπικές αρχές είναι επίσης υποχρεωμένες να παράσχουν τη βασική εκπαίδευση ακόμη και στα παιδιά που λόγω βαριάς ασθένειας ή αναπηρίας δεν μπορούν να πάνε στα κανονικά γενικά σχολεία, ακόμη και αν χρειάζεται να τους στείλουν δάσκαλο στο σπίτι.

Δρόμοι διαρκώς ανοιχτοί

Mετά την εννιάχρονη υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, περίπου οι μισοί μαθητές κατευθύνονται στο Λύκειο και άλλοι τόσοι στα επαγγελματικά σχολεία. Mόλις το 6% των Φινλανδών μαθητών σταματάει την εκπαίδευσή του με την ολοκλήρωση της φοίτησης στο εννιάχρονο σχολείο γενικής παιδείας. Oύτε και τρέχουν όμως όλοι στο Γενικό Λύκειο, όπως εδώ. Mόνο οι μισοί.

Στη βασική και μέση εκπαίδευση οι Φινλανδοί δίνουν εξαιρετική έμφαση στις γλώσσες, με την πρώτη ξένη γλώσσα να διδάσκεται υποχρεωτικά από την τρίτη Δημοτικού και τη δεύτερη από την πρώτη Γυμνασίου το αργότερο. Mέχρι να τελειώσουν το Λύκειο, όσοι μαθητές θέλουν μπορούν να έχουν μάθει έως και έξι(!) γλώσσες.

Oσο για τα παιδιά μεταναστών, αρκεί να μπορούν να σχηματίσουν μια μικρή, ολιγομελή ομάδα και ο δήμος, με δικά του φυσικά έξοδα, είναι υποχρεωμένος να παρέχει εκπαίδευση και στη γλώσσα τους δύο φορές την εβδομάδα. Στο Eλσίνκι π.χ. όπου υπάρχουν 2.600 παιδιά μεταναστών, τέτοια μαθήματα γίνονται σε περίπου 40 γλώσσες.

Aκόμη μεγαλύτερη προσοχή δίνουν οι Φινλανδοί σε θέματα θρησκείας. Aρκεί να υπάρξουν τρία και μόνο παιδιά σε μία τάξη από κάποια θρησκεία για να διδάσκονται το μάθημα των Θρησκευτικών στη θρησκεία τους και αποκλειστικά σε αυτήν. Θρησκευτικά δεν διδάσκονται επίσης καθόλου στα παιδιά που οι γονείς τους δεν το επιθυμούν. Tα παιδιά αυτά διδάσκονται Hθική και Διαπροσωπικές Σχέσεις όλα τα χρόνια της βασικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

«Εκτόπισαν» την ιδιωτική εκπαίδευση

H τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίζεται σε Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία. Kαθώς ο αριθμός των υποψηφίων υπερβαίνει τις θέσεις σε αυτά, το κάθε AEI επιλέγει τους φοιτητές που θα δεχθεί είτε μόνο με τους βαθμούς του Λυκείου είτε με συνδυασμό βαθμών Λυκείου και επιμέρους εισαγωγικών εξετάσεων για το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. H εθνική στρατηγική της Φινλανδίας πάντως συνίσταται στο να προσφέρει τη δυνατότητα ανώτατης εκπαίδευσης στα δύο τρίτα της κάθε ηλικιακής ομάδας. Tα AEI παραμένουν ανοιχτά και για παιδιά που έχουν στραφεί στα επαγγελματικά Λύκεια, μέσα από κάποιες διαδικασίες. Tο τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, όπως με εμφανή υπερηφάνεια τονίζει το φινλανδικό υπουργείο Eξωτερικών, ότι «χάρη στην υψηλή ποιότητα του σχολικού συστήματος γενικής παιδείας του δημόσιου τομέα, η Φινλανδία δεν έχει εμπορική αγορά στη βασική εκπαίδευση, ενώ και στα άλλα επίπεδα και στους άλλους τομείς η εμπορική παροχή εκπαίδευσης είναι σχετικά μικρή συγκρινόμενη με πολλές άλλες δυτικές χώρες». 
Πηγή: άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ από την Ημερησία
http://teleytaiothranio.blogspot.com/2010/07/blog-post_4924.html

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Καλή σχολική χρονιά, δάσκαλε! Καλώς ήρθες στα θρανία του Μνημονίου!



Του Χρήστου Κάτσικα 
Δάσκαλος γίνε, αλήθεια αν ήρωας είσαι. Σε μια Βαβέλ δεμένους μας κρατάνε κακά στοιχειά· το μάγεμα τους λύσε. 
Προσγειώσου! Προσγειώσου στον «τσακισμένο» σου μισθό που σε εξαναγκάζει σε δεύτερη δουλειά... Προσγειώσου στο συνωστισμό των τάξεων των παιδιών από διαφορετικές πατρίδες... Προσγειώσου στο σχολείο - «φυλακή», στη διπλή βάρδια, στο «γραφείο των καθηγητών» όπου πιθανόν να μην έχεις ούτε γραφείο ούτε καρέκλα... Προσγειώσου στο σχολείο - απομίμηση φροντιστηρίου... Προσγειώσου στον παιδαγωγικό σου ρόλο που όλο και περισσότερο εξουθενώνεται από το ρόλο του εξεταστή, του επιτηρητή, του συμβολαιογράφου επιδόσεων... Προσγειώσου στα διδακτικά καθήκοντά σου που όλο και περισσότερο «χαρακώνονται» από τις γραφειοκρατικές - διοικητικές υποχρεώσεις που θα σου αναθέσουν... Προσγειώσου στα δεκάδες μάτια των δυσαρεστημένων μαθητών οι οποίοι προετοιμάζονται μέρα - νύχτα στο διπλανό φροντιστήριο... Προσγειώσου στα καχύποπτα μάτια των γονιών που πληρώνουν μια περιουσία έξω από το σχολείο για την εκπαίδευση των παιδιών τους και έχουν μάθει να σε θεωρούν υπεύθυνο γι' αυτό... Προσγειώσου στη λάσπη του «τεμπέλη», του «ιδιαιτεράκια», στις ταμπέλες που σου έχουν έντεχνα φορέσει οι κυβερνήσεις μέσω των ηλεκτρονικών τους κουβερνάντων... Προσγειώσου στην ευθυνοφοβία κάποιου διευθυντή που δεν σε εμπιστεύεται και «επικοινωνεί» μαζί σου μέσω της απειλής της αξιολόγησης που έρχεται... Προσγειώσου στη νοοτροπία κάποιων συναδέλφων που περιμένουν να σου φορτώσουν ιεραρχικά ό,τι κάποιοι άλλοι παλιότερα φόρτωσαν σ' αυτούς... Προσγειώσου στα σαράντα χρόνια δουλειά που σου υφαίνουν σα σάβανο, στη σύνταξη που κάθε χρόνο κόβουν…
Προσγειώσου και αμέσως απογειώσου! Υπολόγισε τις δυσκολίες και ταυτόχρονα περιφρόνησέ τες! Άφησε τα οράματά σου, τις προσδοκίες σου να υπερβούν τους τέσσερις τοίχους του σχολείου και τους χαμηλούς ορίζοντες ενός προκατασκευασμένου ρεαλισμού.
Αρνήσου το πατρόν του ΔΝΤ και των αγορών που ονειρεύονται πως θα έχουν «αιώνια» µια νεολαία όπως το χιόνι στο βουνό να λιώνει για να αυξάνουν τις εµπορικές ιδέες τους…

Αρνήσου στο κράτος - εργοδότη να σου φέρεται σαν επιχειρηματίας και να θέλει το σχολείο ένα εμπορικό μαγαζί και τον εκπαιδευτικό έναν κακοπληρωμένο και υπάκουο υπάλληλό του. Απαίτησε ό,τι σου ανήκει για να ζεις με αξιοπρέπεια.
Αρνήσου τους λογιστικούς υπολογισμούς μιας πολιτικής που με το απατηλό σύνθημα «πρώτα ο μαθητής» δεν διστάζει, στη λογική του Συμφώνου Σταθερότητας, της λιτότητας και των περικοπών, να συγχωνεύσει τμήματα και σχολεία, αδιαφορώντας για την υποβάθμιση των όρων μάθησης και διδασκαλίας και για τις πολύπλευρες ψυχοπαιδαγωγικές και κοινωνικές συνέπειες.
Αρνήσου το  ξεροκόμματο των υπερωριών το οποίο ετοιμάζονται να σου πετάξουν για να καλύψεις τα κενά που αφήνουν ακάλυπτα αυτοί οι ίδιοι  που κρατάνε έξω από την πόρτα του σχολείου χιλιάδες συναδέλφους σου αδιόριστους, τα ίδια σου τα παιδιά που με τόσο κόπο τα σπούδασες, γιατί έτσι ορίζει η δική τους πολιτική που, αδιάντροπα,  την έχουν ονομάσει εξορθολογισμό και εξυγίανση.
Μετέτρεψε το σχολείο από χώρο «εξεταστικής θυσίας», από μια άχαρη και ψυχρή «αίθουσα αναμονής» στην οποία αναγκαστικά περιμένει ο μαθητής μέχρι να έρθει η ώρα του μοιράσματος των τίτλων, σε χώρο γνώσης, διεκδίκησης, ζωής.
Υπονόμευσε την ανταγωνιστική σχολική ατμόσφαιρα, δημιουργώντας όρους συνεργασίας, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, επιχειρηματολογώντας υπέρ της θέσης, ότι «τα καλύτερα όνειρα στη ζωή μας είναι τα συλλογικά!».
Γνώρισε τους μαθητές σου όχι μόνο με το αυστηρό κριτήριο της επιτυχίας ή της αποτυχίας τους στο σχολείο, αλλά με τα βασικά στοιχεία της κοινωνικής τους ταυτότητας. Δώσε στις τάξεις ένα άλλο χρώμα, πιο ανθρώπινο, πιο ζωηρό, πιο κοινωνικό. Επισήμανε σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι το σχολικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί παραμελημένα παιδιά.
Σκύψε πάνω στα παιδιά των «τελευταίων θρανίων», αφουγκράσου τις ανάγκες τους, μάθε τους γράμματα. Στάσου στα ξένα παιδιά, πλησίασέ τα, κατάλαβε ότι δεν είναι αυτά το πρόβλημα, αντίθετα αυτά έχουν χίλια προβλήματα. Μην επιτρέψεις, από συναδελφική αλληλεγγύη, σε κανέναν να κάνει το «στιγματισμό» διδακτέα ύλη για το μαθητή.
Πείσε τους μαθητές σου ότι οι σχέσεις σας μπορούν να πάψουν να είναι ανταγωνιστικές όταν η ουσιαστική συμμετοχή τους στη σχολική ζωή θα δρομολογηθεί στους όρους θέσπισης και τήρησης κανόνων που θα εξασφαλίζουν δικαιώματα και καθήκοντα σε όλους.
Αφόπλισε τον ωχαδελφισμό, τη λογική τού «τόσα παίρνω, τόσο δουλεύω». Κατέβασε την καρδιά σου από την έδρα, αφουγκράσου τα χτυποκάρδια, μετάτρεψε τους μαθητές σου σε παρατηρητές - δράστες, διέγειρε την παρατηρητικότητά τους, ανάγκασέ τους να πάρουν αποφάσεις, δώσε τους επιχειρήματα, ώθησέ τους στη συνειδητοποίηση.
Αρνήσου τη λογική των «πέτσινων προγραμμάτων» της ενισχυτικής διδασκαλίας, ενίσχυσε, όπως εσύ πολύ καλά ξέρεις, την ουσιαστική ενισχυτική διδασκαλία, διεκδικώντας τους μαθητές από τους εργολάβους των εξετάσεων (φροντιστήρια) αναδεικνύοντας το πρότυπο του δημόσιου δασκάλου, αγωνιστή της γνώσης.
Πρόβαλε το ρόλο του δασκάλου - εμψυχωτή, αρνήσου τη μετατροπή σου σε μικρόψυχο ελεγκτή, σε συμβολαιογράφο επιδόσεων, μην αφήνεις να σε μετατρέψουν σε κακοπληρωμένο τεχνικό χωρίς διάθεση και χαμόγελο.
Άφησε άναυδους τους σοφούς του υπουργείου, τους µάγιστρους και τους διανοούµενους της αυλής και της οθόνης, αυτή τη γνωστή διασταύρωση τιτλούχων, εµπορευµατούχων και µηχανορράφων, διασάλευσε την «τάξη», άναψε φωτιές στην καρδιά και το μυαλό των μαθητών σου και των γονιών τους και επανέφερε στο προσκήνιο τη ζωντανή πολιτική και την αποτελεσµατικότητά της, και µαζί τον κόσµο των δραστήριων-δυσαρεστηµένων! 
Δείξε στην ελληνική κοινωνία, στους εργαζόμενους, στη νεολαία, ότι απέναντι στην εκπαιδευτική πολιτική που δημιουργεί «εξεταστικά ναρκοπέδια», που ροκανίζει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς μετατρέποντας τη γνώση σε εμπόρευμα, εσύ ο εκπαιδευτικός, με τη δουλειά σου, με την ευθύνη σου, με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις σου, να προβάλλεις το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων σου.